αλλά οι Κυβερνήτες επιμένουν στην ίδια συνταγή, περικόπτουν, φορολογούν, ελίσσονται δια των Ζαππείων, κουρντίζουν τους έντυπους και ηλεκτρονικούς ψιττακούς τους να παραμυθιάζουν τον κοσμάκη, για τις διαρθρωτικές αλλαγές, για τα προαπαιτούμενα της επόμενης δόσης, για την ανάπτυξη που καταφθάνει, και ταυτόχρονα να τον τρομοκρατούν, με εκρηκτικά διλήμματα, γιατί (ανέκαθεν) η διασπορά του φόβου αποτελεί τον πολυτιμότερο σύμμαχο της εξουσίας…
Κι ενώ, η (μέχρι τώρα) πενταετής μνημονιακή λαίλαψ γκρεμίζει κι ερημώνει τα πάντα, υπάρχουν, μέσα στον χαλασμό, οάσεις παραδείσιες, πύργοι αλώβητοι, κεκτημένα απείραχτα, προνόμια κραταιά, ιερά κι απαραβίαστα, που κανείς μανδαρίνος δεν διανοείται ούτε καν να τα αγγίξει…
Πώς να αγγίξει, για παράδειγμα, την διατήρηση (εσαεί!) Γραφείου, με υπάλληλο κρατικό!, για όποιον διετέλεσε, έστω και προ αμνημονεύτων ετών, Αντιπρόεδρος
Κυβερνήσεως; Μέχρι πριν λίγες μέρες λειτουργούσε τέτοιο Γραφείο Αντιπροέδρου για τον, μακαρίτη πια, Γιάννη Χαραλαμπόπουλο διατελέσαντα προ 25ετίας Αντιπρόεδρο (της Κυβέρνησης Παπανδρέου 1985-1989).
Να υποθέσουμε ότι παρόμοια Γραφεία λειτουργούν, ανθούν και θάλλουν, -ως δημόσιες υπηρεσίες, πάντα-, και για όλους τους άλλους διατελέσαντες Αντιπροέδρους, εν οις και ο Μαζιταφάγαμε Θεόδωρος; Γιατί όχι;
Εδώ διατηρεί στην Βουλή, Γραφείο, με προσωπικό αμειβόμενο από το δημόσιο βεβαίως, η προ 20ετίας (και βάλε...) διατελέσασα Αρχηγός Κόμματος κυρία Δαμανάκη! Και όλ’ αυτά με απόλυτη νομιμότητα, και δημοσιονομική τάξη και μνημονιακή συμβατότητα. Δεν υπάρχει τίποτε το μεμπτόν! Όλα άψογα, και καλώς καμωμένα. Διότι, βρε αδελφέ, αυτά τα Γραφεία δεν αποτελούν μπρεζνιεφικής εμπνεύσεως απολιθώματα (όπως θα υπέθετε κάποιος αφελής και αναιδής ραγιάς), αλλά συνιστούν θεμελίους του Πολιτεύματος λίθους… Τουλάχιστον όσο υπάρχουν ηλίθιοι που ανέχονται και εξακολουθούν να ψηφίζουν τέτοιους λίθους…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου