Στις 21 Φεβρουαρίου 1824 υπογράφηκε το πρώτο εξωτερικό ελληνικό δάνειο, 800 χιλ. λιρών στερλινών, με ετήσιο τόκο 5% με τοκοχρεολυτική απόσβεση 36 ετών και σε τιμή εκδόσεως 59% επί της ονομαστικής του αξίας, δηλαδή πραγματικό δάνειο 472 χιλ λιρών.
Το πράγμα δεν σταματά εδώ.
Στην Ελλάδα έφθασαν μόνο περί τις 300 χιλ. λίρες, και αυτές τμηματικά, γιατί κρατήθηκαν προκαταβολικά οι τόκοι και τα χρεολυσία δύο ετών και άλλα έξοδα για προμήθειες κλπ.
Τον επόμενο χρόνο στις 7 Φεβρουαρίου 1825, συνομολογήθηκε και το δεύτερο δάνειο, από 2.000.000 λίρες.
Αλλά ,όπως και στο πρώτο, ξεκαθάρισαν μόνο 816.000. Και αυτές σχεδόν χάθηκαν, γιατί από τον «ατμήρη» στόλο των 5 πλοίων που παραγγέλθηκε σε αγγλικά ναυπηγεία ήλθε μόνο η «Καρτερία» και από τις 8 φρεγάτες που παραγγέλθηκαν σε αμερικανικά ήλθε μόνο η «Ελλάς».
Κοντά σ΄αυτά φάνηκαν και άλλα, άγνωστα μέχρι τότε, κακά.
Τα χρήματα των δανείων άνοιξαν την όρεξη κάποιων και βάλθηκαν ποιος να πρωταρπάξει. Ενδεικτικά αναφέρεται, ότι ο Γιάννης Γκούρας ζητούσε μισθούς και «γεμεκλίκια» για 7.000 στρατιώτες, ενώ ουδέποτε είχε παραπάνω από 3.000. Και ο Αναγνωσταράς πληρωνόταν για 700 ενώ είχε μόνο 17!
Εικονογραφημένη Ιστορία 9/1971
Από έγγραφα των Γενικών Αρχείων του Κράτους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου