Το γεγονός ότι κατά την επαναγορά ομολόγων που πραγματοποιήθηκε στα τέλη του 2012 έγιναν δραματικά λανθασμένοι χειρισμοί που κόστισαν στη χώρα μέχρι και 17,5 δισ. ευρώ σε χρέος δηλαδή, ποσοστό ίσο σχεδόν με το 10% του ΑΕΠ του 2013 αποκαλύπτει Διεθνής οικονομική μελέτη.
Αυτό ισχυρίζονται σε μελέτη τους υπό την αιγίδα του Peterson Institute for International Economics με τίτλο “Αναδιάρθρωση του Ελληνικού Χρέους: Μία Αυτοψία” οι Jeromin Zettelmeyer, Christoph Trebesch και Mitu Gulati.
O Mitu Gulati.είναι συνεργάτης στη διεθνούς φήμης νομική εταιρία “Cleary, Gottlieb Steen & Hamilton LLP” στην οποία και ανατέθηκαν καθήκοντα νομικού συμβούλου “για την υλοποίηση της ανταλλαγής ομολόγων στο πλαίσιο της εθελοντικής συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα (PSI) (Μάρτιος-Απρίλιος 2012) και της επαναγοράς ομολόγων (Debt buy back τον Δεκέμβριο του 2012 σύμφωνα με τις αποφάσεις του Eurogroup Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου 2012)” όπως αναγράφεται στο ΦΕΚ 2454/Β/2-11-2011 και στη Νομοθετική Πράξη Περιεχομένου της 12/12/2012 – ΦΕΚ 240/Α/12.12.2012.
Σύμφωνα με τη μελέτη το λάθος της Επαναγοράς Ομολόγων στην τιμή της αγοράς και όχι σε προσυμφωνημένη τιμή κατόπιν διαπραγμάτευση, κόστισε στην Ελλάδα μεταξύ 7-17,4 δις ευρώ.
Συγκεκριμένα:
Αν η επαναγορά χρέους του Δεκεμβρίου 2012 γινόταν στην τιμή που είχε αναφερθεί στη δήλωση του Eurogroup της 23ης Νοεμβρίου 2012, μόλις πριν η επαναγορά ανακοινωθεί επισήμως, η Ελλάδα θα είχε επιπλέον μείωση του χρέους της κατά 7 δις ευρώ σε ονομαστική αξία.
Αν γινόταν στην τιμή που είχε αποφασιστεί μόλις πριν η πιθανότητα επαναγοράς δημοσιευτεί για πρώτη φορά στα ΜΜΕ, περίπου στις 11 Οκτωβρίου 2012, η επιπλέον μείωση χρέους θα ήταν μεγαλύτερη από αυτήν που επετεύχθη τελικά,.κατά 17,4 δις ευρώ.
Αν χρησιμοποιούνταν η τιμή της 12ης Μαρτίου (δηλαδή του PSI που ήταν η πιο δίκαιη) … τότε η μείωση χρέους θα ήταν κατά 11,2 δις ευρώ μεγαλύτερη από αυτήν που τελκά επετεύχθη.
Το ύψους του κόστους του λάθους αυτού για την Ελλάδα αναδεικνύεται σήμερα περισσότερο από ποτέ, καθώς με την πρόταση για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, που σύμφωνα με πληροφορίες έχουν προετοιμάσει ο Πρωθυπουργός Α. Σαμαράς και ο υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας, επιδιώκουν ελάφρυνση του κατά 6-7 δις ευρώ τα επόμενα 20 – 30 χρόνια, δηλαδή μικρότερη κατά 10 και πλέον δις ευρώ από αυτήν που μπορούσαν και έπρεπε να έχουν πετύχει ήδη από τα τέλη του 2012 μέσω της επαναγοράς ομολόγων.
Ακόμη και αν προστεθούν μαζί όλα όσα διαπραγματεύεται η κυβέρνηση, δηλαδή η ελάφρυνση κατά 6-7 δις ευρώ τα επόμενα 20 – 30 χρόνια, επιμήκυνση του χρόνου εξόφλησης των δανείων σε ορίζοντα 50ετίας και η μείωση του κόστους δανεισμού, το κέρδος για την Ελλάδα δε φτάνει τις απώλειες που κατέγραψε από αυτό και μόνο το λάθος.
Σε κάθε περίπτωση και πριν τη λήψη των όποιων “οριστικών” αποφάσεων θα προηγηθούν νέες ασκήσεις επί χάρτου για τη βιωσιμότητα του χρέους, όπου θα χρησιμοποιούν όλες οι γνωστές χρηματοοικονομικές τεχνικές, δηλαδή η επιμήκυνση, η μείωση και μετατροπή σε σταθερών των επιτοκίων των δανείων του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης.
Πηγή: ipolitics.gr
http://www.crashonline.gr
Αυτό ισχυρίζονται σε μελέτη τους υπό την αιγίδα του Peterson Institute for International Economics με τίτλο “Αναδιάρθρωση του Ελληνικού Χρέους: Μία Αυτοψία” οι Jeromin Zettelmeyer, Christoph Trebesch και Mitu Gulati.
O Mitu Gulati.είναι συνεργάτης στη διεθνούς φήμης νομική εταιρία “Cleary, Gottlieb Steen & Hamilton LLP” στην οποία και ανατέθηκαν καθήκοντα νομικού συμβούλου “για την υλοποίηση της ανταλλαγής ομολόγων στο πλαίσιο της εθελοντικής συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα (PSI) (Μάρτιος-Απρίλιος 2012) και της επαναγοράς ομολόγων (Debt buy back τον Δεκέμβριο του 2012 σύμφωνα με τις αποφάσεις του Eurogroup Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου 2012)” όπως αναγράφεται στο ΦΕΚ 2454/Β/2-11-2011 και στη Νομοθετική Πράξη Περιεχομένου της 12/12/2012 – ΦΕΚ 240/Α/12.12.2012.
Σύμφωνα με τη μελέτη το λάθος της Επαναγοράς Ομολόγων στην τιμή της αγοράς και όχι σε προσυμφωνημένη τιμή κατόπιν διαπραγμάτευση, κόστισε στην Ελλάδα μεταξύ 7-17,4 δις ευρώ.
Συγκεκριμένα:
Αν η επαναγορά χρέους του Δεκεμβρίου 2012 γινόταν στην τιμή που είχε αναφερθεί στη δήλωση του Eurogroup της 23ης Νοεμβρίου 2012, μόλις πριν η επαναγορά ανακοινωθεί επισήμως, η Ελλάδα θα είχε επιπλέον μείωση του χρέους της κατά 7 δις ευρώ σε ονομαστική αξία.
Αν γινόταν στην τιμή που είχε αποφασιστεί μόλις πριν η πιθανότητα επαναγοράς δημοσιευτεί για πρώτη φορά στα ΜΜΕ, περίπου στις 11 Οκτωβρίου 2012, η επιπλέον μείωση χρέους θα ήταν μεγαλύτερη από αυτήν που επετεύχθη τελικά,.κατά 17,4 δις ευρώ.
Αν χρησιμοποιούνταν η τιμή της 12ης Μαρτίου (δηλαδή του PSI που ήταν η πιο δίκαιη) … τότε η μείωση χρέους θα ήταν κατά 11,2 δις ευρώ μεγαλύτερη από αυτήν που τελκά επετεύχθη.
Το ύψους του κόστους του λάθους αυτού για την Ελλάδα αναδεικνύεται σήμερα περισσότερο από ποτέ, καθώς με την πρόταση για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, που σύμφωνα με πληροφορίες έχουν προετοιμάσει ο Πρωθυπουργός Α. Σαμαράς και ο υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας, επιδιώκουν ελάφρυνση του κατά 6-7 δις ευρώ τα επόμενα 20 – 30 χρόνια, δηλαδή μικρότερη κατά 10 και πλέον δις ευρώ από αυτήν που μπορούσαν και έπρεπε να έχουν πετύχει ήδη από τα τέλη του 2012 μέσω της επαναγοράς ομολόγων.
Ακόμη και αν προστεθούν μαζί όλα όσα διαπραγματεύεται η κυβέρνηση, δηλαδή η ελάφρυνση κατά 6-7 δις ευρώ τα επόμενα 20 – 30 χρόνια, επιμήκυνση του χρόνου εξόφλησης των δανείων σε ορίζοντα 50ετίας και η μείωση του κόστους δανεισμού, το κέρδος για την Ελλάδα δε φτάνει τις απώλειες που κατέγραψε από αυτό και μόνο το λάθος.
Σε κάθε περίπτωση και πριν τη λήψη των όποιων “οριστικών” αποφάσεων θα προηγηθούν νέες ασκήσεις επί χάρτου για τη βιωσιμότητα του χρέους, όπου θα χρησιμοποιούν όλες οι γνωστές χρηματοοικονομικές τεχνικές, δηλαδή η επιμήκυνση, η μείωση και μετατροπή σε σταθερών των επιτοκίων των δανείων του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης.
Πηγή: ipolitics.gr
http://www.crashonline.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου