Τους τελευταίους μήνες ανάμεσα στις απειλές και τους εκφοβισμούς για χρεοκοπία, στις περικοπές στους μισθούς, στην ακρίβεια, στα μνημόνια 1, 2, 3, 4 και δεν ξέρω το νούμερο πια (σαν γνήσιος Αμερικάνος ο GAP δεν θα μπορούσε παρά να συνεχίσει μια "επιτυχημένη" παραγωγή, βλέπε Ρόκυ, Νονός κ.ά.), βλέπουμε και κάποιους γεννημένους επαναστάτες, φωτισμένους ηγέτες.
Τον Μίκη και τον sir Μαρκεζίνη.
Όλο αυτό το θωλοσύστημα της διαπλοκής, της διαφθοράς, της παρακμής, όλα τα βοθροκάναλα και οι κιτρινορόζ φυλλάδες δεν μπορούν να αντέξουν τη λάμψη των δύο και κλείνουν ευλαβικά γόνυ, δίνοντας τους βήμα για να ακουστούν οι ριζοσπαστικές και ανατρεπτικές φωνές τους.
Είναι όμως το "μέγεθος" των ανδρών που δεν επιτρέπει να τους αγνοήσουν.
Γιατί από το Αλαφουζέικο του 1821 και του Παπαχελλά, το Μπομπολαίικο του Άκτωρα και της Τρέμη, το Λαπράκικο του Ψυχάρη και του Πρετεντέρη μέχρι και το βαθύ ΠΑΣΟΚ του Λιβάνη, όλοι μας μαθαίνουμε για πετρέλαια στο Αιγαίο, τρόπους εξόδου από την κρίση, νέα εθνικά οράματα με ατέλειωτες συνεντεύξεις, άρθρα, αναλύσεις παρουσιάσεις και βιβλία.
Και βέβαια τον Μίκη τον ξέρουμε. Μπροστάρης σε κάθε αγώνα. Για το καλό της Ελλάδος έβαλε το κορμί του μπροστά σε κάθε καμπή της ιστορία μας, γινόμενος "βδέλλα" στον Ανδρέα, στο Μητσοτάκη, στον Καραμανλή και μην αφήνοντάς τους να περάσουν τις ανθελληνικές τους επιδιώξεις. Μέχρι και βουλευτής τους έγινε, μέχρι και υπουργός τους... μέχρι και στη CIA έφτασε η χάρη του. Για το καλό της Ελλάδος. Μεγάλος... όσο και τα διακαιώματα από την ΑΕΠΙ.
Κι ο sir; Εξ εσπερίας ορμώμενος αυτός. Τώρα που τα είδε όλα, που μπήκε σ' όλες τις Ακαδημίες των Σοφών του κόσμου, που η Βασίλισσα δεν μπορούσε να αντισταθεί στο πνεύμα του και τον έχρισε ιππότη στο πλάι της, αποφάσισε να παρατήσει τα σαλόνια και να αγωνιστεί σαν Ακρίτας, απλός στρατιώτης στα αλώνια της Ελλαδικής εσχατιάς.
Θυμάστε που γράφαμε: Στη "δημοκρατία" δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Είναι όλα προμελετημένα.
Και πως για όλα υπάρχουν οι λύσεις. "Εθνοσωτήρες" έξω από το "συμβατικό" σύστημα.
Για κάθε περίπτωση υπάρχει λύση λοιπόν.
Απλά προσέξτε. Δαγκώνει.
Τον Μίκη και τον sir Μαρκεζίνη.
Όλο αυτό το θωλοσύστημα της διαπλοκής, της διαφθοράς, της παρακμής, όλα τα βοθροκάναλα και οι κιτρινορόζ φυλλάδες δεν μπορούν να αντέξουν τη λάμψη των δύο και κλείνουν ευλαβικά γόνυ, δίνοντας τους βήμα για να ακουστούν οι ριζοσπαστικές και ανατρεπτικές φωνές τους.
Είναι όμως το "μέγεθος" των ανδρών που δεν επιτρέπει να τους αγνοήσουν.
Γιατί από το Αλαφουζέικο του 1821 και του Παπαχελλά, το Μπομπολαίικο του Άκτωρα και της Τρέμη, το Λαπράκικο του Ψυχάρη και του Πρετεντέρη μέχρι και το βαθύ ΠΑΣΟΚ του Λιβάνη, όλοι μας μαθαίνουμε για πετρέλαια στο Αιγαίο, τρόπους εξόδου από την κρίση, νέα εθνικά οράματα με ατέλειωτες συνεντεύξεις, άρθρα, αναλύσεις παρουσιάσεις και βιβλία.
Και βέβαια τον Μίκη τον ξέρουμε. Μπροστάρης σε κάθε αγώνα. Για το καλό της Ελλάδος έβαλε το κορμί του μπροστά σε κάθε καμπή της ιστορία μας, γινόμενος "βδέλλα" στον Ανδρέα, στο Μητσοτάκη, στον Καραμανλή και μην αφήνοντάς τους να περάσουν τις ανθελληνικές τους επιδιώξεις. Μέχρι και βουλευτής τους έγινε, μέχρι και υπουργός τους... μέχρι και στη CIA έφτασε η χάρη του. Για το καλό της Ελλάδος. Μεγάλος... όσο και τα διακαιώματα από την ΑΕΠΙ.
Κι ο sir; Εξ εσπερίας ορμώμενος αυτός. Τώρα που τα είδε όλα, που μπήκε σ' όλες τις Ακαδημίες των Σοφών του κόσμου, που η Βασίλισσα δεν μπορούσε να αντισταθεί στο πνεύμα του και τον έχρισε ιππότη στο πλάι της, αποφάσισε να παρατήσει τα σαλόνια και να αγωνιστεί σαν Ακρίτας, απλός στρατιώτης στα αλώνια της Ελλαδικής εσχατιάς.
Θυμάστε που γράφαμε: Στη "δημοκρατία" δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Είναι όλα προμελετημένα.
Και πως για όλα υπάρχουν οι λύσεις. "Εθνοσωτήρες" έξω από το "συμβατικό" σύστημα.
Για κάθε περίπτωση υπάρχει λύση λοιπόν.
Απλά προσέξτε. Δαγκώνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου