Αθήνα, 17 Μαρτίου 2011
Θα μπορούσε κάποιος να περιμένει την αποδοκιμασία ή τουλάχιστον την έκφραση λύπης για το γεγονός ότι καθοδηγούμενοι από επώνυμα και πασίγνωστα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, 50 περίπου άτομα αποδοκίμαζαν και προπηλάκιζαν επί 2 περίπου ώρες τον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης και 11 Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που δεν μετείχαν σε κανενός είδους πολιτική ή δημόσια εκδήλωση, αλλά απλώς είχαν την ατυχία να βρίσκονται κοντά στην βάση επιχειρήσεων των τραμπούκων του ΣΥΡΙΖΑ. Αργότερα το ίδιο βράδυ με εκατοντάδες κοκτέιλ μολότοφ επιτέθηκαν εντελώς απρόκλητα εναντίον των δυνάμεων της αστυνομίας.
Είναι προφανές ότι η συστηματική βία εναντίον των εκπροσώπων της Κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ είναι πλέον στρατηγική επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή εξυπηρετείται από την θεωρία της πρόκλησης, τη γνωστή, χιτλερικής εμπνεύσεως, άποψη, ότι ο πολιτικός αντίπαλός σου είναι υποχρεωμένος να υφίσταται επιθέσεις και βία απλώς και μόνο γιατί εσύ τον επιλέγεις ως στόχο με δικά σου ανεξέλεγκτα κριτήρια.
Δεν ευχόμαστε περαστικά στον Συνασπισμό ούτε μας ενδιαφέρει η ευθύνη του ενός ή του άλλου από τα πρόσωπα που συγκροτούν την ηγεσία του. Ο λαός παρακολουθεί, κρίνει και θα δώσει όταν έρθει η στιγμή την απάντηση σε αυτή την στροφή της πάλαι ποτέ «ανανεωτικής αριστεράς» προς το πολιτικό και κοινωνικό περιθώριο.
Θα μπορούσε κάποιος να περιμένει την αποδοκιμασία ή τουλάχιστον την έκφραση λύπης για το γεγονός ότι καθοδηγούμενοι από επώνυμα και πασίγνωστα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, 50 περίπου άτομα αποδοκίμαζαν και προπηλάκιζαν επί 2 περίπου ώρες τον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης και 11 Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που δεν μετείχαν σε κανενός είδους πολιτική ή δημόσια εκδήλωση, αλλά απλώς είχαν την ατυχία να βρίσκονται κοντά στην βάση επιχειρήσεων των τραμπούκων του ΣΥΡΙΖΑ. Αργότερα το ίδιο βράδυ με εκατοντάδες κοκτέιλ μολότοφ επιτέθηκαν εντελώς απρόκλητα εναντίον των δυνάμεων της αστυνομίας.
Είναι προφανές ότι η συστηματική βία εναντίον των εκπροσώπων της Κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ είναι πλέον στρατηγική επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή εξυπηρετείται από την θεωρία της πρόκλησης, τη γνωστή, χιτλερικής εμπνεύσεως, άποψη, ότι ο πολιτικός αντίπαλός σου είναι υποχρεωμένος να υφίσταται επιθέσεις και βία απλώς και μόνο γιατί εσύ τον επιλέγεις ως στόχο με δικά σου ανεξέλεγκτα κριτήρια.
Δεν ευχόμαστε περαστικά στον Συνασπισμό ούτε μας ενδιαφέρει η ευθύνη του ενός ή του άλλου από τα πρόσωπα που συγκροτούν την ηγεσία του. Ο λαός παρακολουθεί, κρίνει και θα δώσει όταν έρθει η στιγμή την απάντηση σε αυτή την στροφή της πάλαι ποτέ «ανανεωτικής αριστεράς» προς το πολιτικό και κοινωνικό περιθώριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου