Αν…

Την παρακάτω ανάρτηση την διάβασα στην parapolitiki στις 6/1 και την βρήκα σαν εξαιρετική τροφή για σκέψη σχετικά με τον τρόπο που τοποθετούμαστε απέναντι στα γεγονότα:
“Χθες, ένα κοριτσάκι 7 ετών σκοτώθηκε στο Μενίδι καθώς παρασύρθηκε από αστυνομικό της ομάδας Δέλτα. Τον θάνατο του κοριτσιού ακολούθησαν συγκρούσεις των ΜΑΤ με δεκάδες Ρομά, στη φυλή των οποίων άνηκε το αδικοχαμένο κορίτσι. Η είδηση μεταφέρθηκε από κάθε είδους ΜΜΕ.
Ας κάνουμε μερικές υποθέσεις.
Αν το κοριτσάκι δεν είχε παρασυρθεί από αστυνομικό, οι Ρομά δεν θα αντιδρούσαν, κανείς δεν θα συζητούσε σήμερα για την κακή εκπαίδευση της ομάδας Δέλτα.

Αν το κοριτσάκι δεν ήταν Ρομά, δεν θα είχαν σημειωθεί επεισόδια με τα ΜΑΤ αλλά τα ΜΜΕ θα είχαν ασχοληθεί περισσότερο.
Αν το τροχαίο είχε συμβεί στην Πλατεία Εξαρχείων κι όχι στο Μενίδι, ουδείς μπορεί να γνωρίζει τι θα μπορούσα να έχει ακολουθήσει.


Αν ένα κοριτσάκι Ρομά είχε παρασυρθεί από έναν τυχαίο οδηγό στην Πλ.Εξαρχείων, η είδηση θα ήταν απλά μια σημείωση στο αστυνομικό δελτίο.
Λίγο ρατσιστές κι αρκετά προκατειλημμένοι, αρνούμαστε πεισματικά να δεχθούμε ότι η σκέψη μας είναι δηλητηριασμένη. Ως πότε τυφλοί; “


Αυτή είναι η ανάρτηση. Από τα σχόλια που ακολούθησαν “υπέρ” ή “κατά” προσθέτω ένα ακόμα “Αν..” ενός ανώνυμου σχολιαστή:


“αν τσιγγανος ειχε παρασυρει κατα λαθος παιδι αστυνομικου που υπηρετει στο ΑΤ Ομόνοιας”

Περί τίνος πρόκειται τελικά? Επιλεκτική ευαισθησία? Αναισθησία? Εκμετάλλευση? Ανωριμότητα? Στρουθοκαμηλισμός?

ΠΗΓΗ : http://firiki2010.wordpress.com/